Sztuka mówienia, konstruowanie wypowiedzi oraz współpraca z kamerzystą.
Sprawdź również część pierwszą, w której znajdziesz informacje na jakim tle występować, jak się ubrać, jak zachowywać oraz okiełznać tremę czyli jak występować przed kamerą.
Sztuka mówienia
Na co dzień mówimy niedbale, niewyraźnie, zbyt cicho, za szybko
lub za wolno. Czasami nawet krzyczymy. Jeśli chcesz występować
przed kamerą, zadbaj o to, aby bez podnoszenia głosu być słyszanym
i rozumianym. Trzeba więc zadbać o dwa obszary. Dykcję - czyli
poprawne wymawianie wyrazów oraz impostację, czyli prawidłowe
ustawienie aparatu głosowego. W tych dwóch sprawach pomogą nam
następujące ćwiczenia.
ROZGRZEWKA CIAŁA: skłony, rozciąganie, kręcenie ramionami,
nogami.
DYKCJA: rozciąganie i masowanie twarzy, rozciąganie ust: mina
smutna i wesoła, szerokie „I”, wąskie „U”, rozpychanie
językiem policzków od środka, kląskanie, wystawianie języka,
gryzienie języka, ustawianie języka w rurkę, parskanie. Wymawianie
w różnym tempie, doniośle i chicho samogłosek: A E I O U Y.
ROZLUŹNIENIE CIAŁA: luźny skłon do ziemi, głowa i ramiona
rozluźnione.
ODDECH: S S S S S S S S S – staccato na rytm znanej melodii,
RRRRRRRRRR – od niskiego do wysokiego,oddech pieska (szybki),
ziewanie.
EMISJA GŁOSU: mruczenie jak kot, murmurando z zamkniętymi ustami
(otwieramy je, w momencie, gdy zaswędzi nas nos), wymawianie
samogłosek: staccato i legato.
Dobrą metodą jest też wzięcie np. kolegi na plecy, chodzenie z
nim w kółko i śpiewanie „Siała baba mak” do rytmu naszych
kroków. Gwarantuję 100% rozgrzewki ciała i głosu!
MIKROFON: należy uważać na zgłoski zwarto-wybuchowe P B D T,
powinno się trzymać mikrofon około 5 cm od ust (najlepiej na
wysokości brody), mikrofon „czuje” każdy nasz ruch, uważaj
więc w jaki sposób go trzymasz.
POMAGA (w sytuacjach utraty głosu): ciepła woda, łyżka oleju.
PRZESZKADZA: kawa, herbata, wino (oczywiście spożyj przed).
Wypowiadając się unikaj takich odgłosów jak „EEE” lub „YYYY”
(zwłaszcza, kiedy zastanawiasz się nad wypowiedzią). Zamiast tego
zastosuj ciszę, czyli króciutką pauzę. Tempo mówienia nie
powinno być jednostajne, czasem przyspiesz, czasem zwolnij, wkładaj
w wypowiadane słowa emocje. Śmiało akcentuj, dzięki pauzom,
akcentom, zróżnicowanemu tempu oraz emocjom zbudujesz odpowiednią
dramaturgię przekazu.
Konstrukcja
wypowiedzi
Musisz mieć tytuł. Już sam tytuł powinien być sygnałem dla
odbiorcy, jakie jest twoje stanowisko. Dobrze jeśli odpowiada na jedno z
pytań: kto?, co?, gdzie?, kiedy?, za pomocą czego?, w jaki sposób?, dlaczego?. Na przykład: „O
wpływie węglowodanów na tremą” Oczywiście nie wypowiadaj tezy, której nie potrafisz
dobrze uzasadnić. Spraw, by twoja wypowiedź przyciągnęła uwagę:
skorzystaj z jakiejś złotej myśli czy cytatu . Odbiorców
zaintrygujesz również wtedy, gdy posłużysz się paradoksem,
podasz jakąś zaskakującą informację, wskażesz na bulwersujący
fakt. Pamiętaj jednak, że treść wstępu musi mieć związek z
tematem wystąpienia i powinna służyć wyznaczonemu przez ciebie celowi.
Zastanów się, jakie elementy są kluczowe i które w pierwszej kolejności powinny paść. Nie
rozgaduj się. Przygotuj odpowiednie argumenty, które wzmocnią twoją wypowiedź. Wiele naszych sukcesów
życiowych zależy od umiejętności przekonywania rozmówców. Z badań wynika, że
częściej osiągamy cel, gdyuzasadniamy swoje stanowisko , niż wtedy, gdy ograniczamy się w
swojej wypowiedzi do czystej informacji. Podawaj krótko teorie i od razu dobry,krótki przykład.
Wnioski wyciągane przez nadawcę, czyli konkluzje, muszą wynikać z
przesłanek, a więc bezspornych twierdzeń, których podstawą są fakty. Nie bój się, stosuj
zasadę „TRZY RAZY” czyli zapowiedz co masz do powiedzenia, powiedz to a później
przypomnij to co powiedziałeś. Dobrym pomysłem jest zrobienie sobie listy spraw do omówienia,
możesz mieć taka listę w formie pojedynczych karteczek. Oczywiście każda wypowiedź powinna mieć
swój początek, rozwinięcie i zakończenie. Nie możesz urwać nagle tematu. Jeśli wiesz co chcesz
powiedzieć, to powiedz to.
Współpraca z
kamerzystą
Kamerzysta zawsze chętnie pomoże. To jemu, równie mocno jak tobie,
zależy na tym abyś wypadł jak najlepiej. Dlatego warto z nim
współpracować, nawet jeśli ma uciążliwie dziwne prośby. Zwykle
wie co robi i skutkuje to bardziej profesjonalnym nagraniem. Jeśli
jednak prośba kamerzysty jest dla ciebie zbyt uciążliwa powiedz mu
o tym. Pytaj ale tu uwaga, gdy pytasz tuż przed występem a operator
szykuje sprzęt, może ci nawet odburknąć, na pewno jednak nie
ugryzie. Natomiast gdy jest stosowna chwila pytaj bez skrępowania.
Naj
częściej jedna kamera pokazuje plan ogólny, gdzie widać występującą osobę ze względnie dużej odległości razem z ekranem i prezentacją, druga – półzbliżenie (od pasa) lub zbliżenie (popiersie). Takie zróżnicowanie planów pozwala urozmaicić nagranie i bardzo ułatwia montaż. Dowiedzmy się więc która kamera odpowiada za jaki plan, abyśmy podczas wystąpienia mogli utrzymywać kontakt wzrokowy nie tylko z uczestnikami na sali, ale również z widzami. Ważne aby dobrze odnaleźć się w otoczeniu kamer, a nie traktować ich jako ostateczną ostateczność. Dobry operator poinformuje nas o wszystkich problemach. Jeśli nie będzie cię np. słychać czy staniesz na wyjątkowo niekorzystnym tle. Powie wtedy STOP.
Na zakończenie
Ruchomy obraz w połączeniu ze ścieżką audio jest najbliższy osobistemu doświadczania świata, dlatego jest skuteczniejszy od słowa pisanego, fotografii czy samych nagrań audio. Nie jest jednak tak efektywny jak rozmowa, twarzą w twarz. Nie otrzymujesz od razu informacji zwrotnych. Uśmiechasz się do kamery ale czy po tej drugiej stronie odbiorca odwzajemnia twój uśmiech, nie wiesz. W dobie internetu masz namiastki interakcji, masz komentarze i lajki. Jest to już komunikacja dwustronna, nie możesz jednak zapomnieć że ta komunikacja jest bardzo powierzchowna. Co zatem zrobić aby możliwie dogłębnie przekazywać swoje myśli poprzez filmy ? Efektywnego przekazywania myśli nie da się wywołać w sposób mechaniczny. Na to jak jesteś postrzegany, jak bardzo jesteś rozumiany wpływ ma bardzo wiele czynników. W tym osobowości i doświadczenie osób które cię oglądają. Nie wystarczy przestudiować parę książek czy uczestniczyć w wielu medialnych szkoleniach. Wszytko to pomoże i podstawy są w poprzednich akapitach ale nie gwarantuje to sukcesu. Gwarantem sukcesu podobnie jak w innych dziedzinach jest ciężka praca, konsekwentne długotrwałe działanie. A zatem jak można się nauczyć występowania przed kamerą ? Wykorzystaj to co się tu dowiedziałeś i po prostu wytrwale się po wielokroć nagrywaj się, upubliczniaj te wystąpienia a potem monitoruj reakcje.
częściej jedna kamera pokazuje plan ogólny, gdzie widać występującą osobę ze względnie dużej odległości razem z ekranem i prezentacją, druga – półzbliżenie (od pasa) lub zbliżenie (popiersie). Takie zróżnicowanie planów pozwala urozmaicić nagranie i bardzo ułatwia montaż. Dowiedzmy się więc która kamera odpowiada za jaki plan, abyśmy podczas wystąpienia mogli utrzymywać kontakt wzrokowy nie tylko z uczestnikami na sali, ale również z widzami. Ważne aby dobrze odnaleźć się w otoczeniu kamer, a nie traktować ich jako ostateczną ostateczność. Dobry operator poinformuje nas o wszystkich problemach. Jeśli nie będzie cię np. słychać czy staniesz na wyjątkowo niekorzystnym tle. Powie wtedy STOP.
Na zakończenie
Ruchomy obraz w połączeniu ze ścieżką audio jest najbliższy osobistemu doświadczania świata, dlatego jest skuteczniejszy od słowa pisanego, fotografii czy samych nagrań audio. Nie jest jednak tak efektywny jak rozmowa, twarzą w twarz. Nie otrzymujesz od razu informacji zwrotnych. Uśmiechasz się do kamery ale czy po tej drugiej stronie odbiorca odwzajemnia twój uśmiech, nie wiesz. W dobie internetu masz namiastki interakcji, masz komentarze i lajki. Jest to już komunikacja dwustronna, nie możesz jednak zapomnieć że ta komunikacja jest bardzo powierzchowna. Co zatem zrobić aby możliwie dogłębnie przekazywać swoje myśli poprzez filmy ? Efektywnego przekazywania myśli nie da się wywołać w sposób mechaniczny. Na to jak jesteś postrzegany, jak bardzo jesteś rozumiany wpływ ma bardzo wiele czynników. W tym osobowości i doświadczenie osób które cię oglądają. Nie wystarczy przestudiować parę książek czy uczestniczyć w wielu medialnych szkoleniach. Wszytko to pomoże i podstawy są w poprzednich akapitach ale nie gwarantuje to sukcesu. Gwarantem sukcesu podobnie jak w innych dziedzinach jest ciężka praca, konsekwentne długotrwałe działanie. A zatem jak można się nauczyć występowania przed kamerą ? Wykorzystaj to co się tu dowiedziałeś i po prostu wytrwale się po wielokroć nagrywaj się, upubliczniaj te wystąpienia a potem monitoruj reakcje.
Chcesz pogłębić wiedzę, przyjdź na szkolenie z wystapień medialnych
