Streaming czyli jak skutecznie docierać do widowni

W dzisiejszym cyfrowym świecie transmisje wideo stały się nieodzownym narzędziem marketingowym, pozwalającym dotrzeć do swojej widowni w sposób atrakcyjny i interaktywny.

Dlaczego warto strimować: 

1.  Zwiększa zasięg i dotarcie

Transmisja wideo umożliwia dotarcie do znacznie większej liczby potencjalnych klientów niż tradycyjne formy reklamy.  Dzięki transmisji na żywo można dotrzeć do osób, które nie są w stanie uczestniczyć w wydarzeniach na żywo, a także do osób z różnych części świata. Transmisja wideo pozwala na osiągnięcie globalnego zasięgu i przyciągnięcie większej liczby klientów. 

2. Wzmacnia zaangażowanie klientów 

Transmisja wideo umożliwia interakcję z klientami na żywo. Klienci mogą zadawać pytania, komentować i udzielać opinii na temat produktów lub usług. To umożliwia nawiązanie bezpośredniego kontaktu z klientami i zwiększenie ich zaangażowania w firmę.

 3. Buduje zaufanie i lojalność klientów 

Transmisja wideo pozwala na pokazanie klientom, jak firma działa w praktyce, co zwiększa ich zaufanie do marki. Dzięki transmisji wideo klienci mogą poznać ludzi zaangażowanych w prowadzenie firmy, poznać ich historie i wiedzieć, kto stoi za produktem lub usługą. To pomaga budować pozytywny wizerunek marki i zwiększa lojalność klientów. 

4. Zwiększa sprzedaż i dochody 

Transmisja wideo może pomóc w zwiększeniu sprzedaży i dochodów. Dzięki transmisji wideo można pokazać produkty lub usługi w praktyce, co pomaga przekonać klientów do zakupu. Klienci mają możliwość zobaczenia, jak produkt działa i jak można go wykorzystać, co zwiększa szanse na zainteresowanie klientów i zwiększenie sprzedaży.

5. Dwa w jednym

Oprócz transmisji wideo otrzymujesz też nagranie wideo. Te dwa byty funkcjonują niezależnie.

Streaming generuje duże zasięgi już w trakcie trwania, zwłaszcza na platformie Facebooka. Natomiast po transmisji,  nagranie jeszcze długie lata rozpowszechnia się w serwisie YouTube. W ten sposób realizujemy dwa kanały dotarcia do widza.

Co strimować ? 

Wiesz już że transmisje wideo z wydarzeń to doskonałe rozwiązanie zastanawiasz się tylko co konkretnie warto transmitować. Mamy parę podpowiedzi. 

A. Wydarzenia na żywo - strumieniowanie konferencji, festiwali, wydarzeń sportowych i innych wydarzeń na żywo może być doskonałym sposobem na dotarcie do szerokiej publiczności. 

 B. Rozrywka - transmisje z koncertów, wideo z gier, a także pokazy talentów mogą przyciągać widzów i zwiększać ich zaangażowanie. 

 C. Edukacja - strumieniowanie szkoleń, wykładów, seminariów i warsztatów może być skutecznym sposobem na przyciągnięcie uwagi do produktów lub usług. 

 D. Testowanie produktów - przedsiębiorcy mogą wykorzystać transmisje wideo do prezentacji i testowania swoich produktów lub usług na żywo. 

Jak robią to profesjonaliści ? 

Gdy już wiemy co i dlaczego.  Pozostaje odpowiedzieć na pytanie jak strimować ? I tu może się przydać pomoc zespołu HiPixel, który robi takie rzeczy na codzień. A robimy to tak.

Planowanie: Rozpoczynamy od ustalenia celu transmisji, daty, miejsca i godziny wydarzenia. Następnie opracowujemy plan produkcji, uwzględniając aspekty techniczne, takie jak kamery, oświetlenie, dźwięk i sieć internetowa. 

Wyposażenie techniczne: Zapewniamy odpowiednie wyposażenie techniczne, takie jak kamery profesjonalne, statywy, mikrofony, oświetlenie sceny i konsolę do miksu dźwięku. W zależności od skali wydarzenia, można również używać multipleksorów, enkoderów wideo i serwerów streamingowych.

 Przygotowanie lokalizacji: Zapewniamy odpowiednie ustawienie sceny, dostęp do zasilania elektrycznego, dostęp do internetu o odpowiedniej przepustowości oraz miejsce dla ekipy technicznej.

 Testowanie sprzętu: Przed rozpoczęciem transmisji wykonujemy kompleksowe testy sprzętu, aby upewnić się, że wszystko działa prawidłowo i jest gotowe do transmisji.

 Konfiguracja streamingu: Używamy oprogramowania lub platformy streamingowej, które umożliwiają przesyłanie transmisji na żywo. Konfigurujemy odpowiednie ustawienia jakości wideo, przepustowości sieci i inne parametry. 

Obsługa transmisji: Podczas transmisji zespół techniczny nadzoruje działanie sprzętu, kontroluje jakość dźwięku i obrazu, oraz zarządza przesyłaniem na żywo. Operatorzy kamer odpowiedzialni są za nagrywanie i ustawianie odpowiednich kadrów. 

Zarządzanie treścią: W przypadku większych wydarzeń, mogą istnieć potrzeby redakcyjne, takie jak przełączanie między różnymi kamerami, wstawianie napisów, grafik czy prezentacji na żywo.

 Monitorowanie i interakcja z widzami: Podczas transmisji należy monitorować komentarze, pytania i interakcje widzów, na przykład za pośrednictwem czatu na platformie streamingowej, aby odpowiedzieć na bieżące pytania lub uwagi. 

Archiwizacja: Po zakończeniu transmisji zaleca się przechowywanie kopii archiwalnych nagrań, które można później wykorzystać. 

Współpraca z nami zapewni Państwu nie tylko wygodę i oszczędność czasu, ale także zwiększy zasięg i wpływ Waszych wydarzeń. Aby dowiedzieć się więcej o naszych usługach i skonsultować się na temat Państwa konkretnych potrzeb, prosimy o kontakt pod poniższymi danymi:

Bogumił Siewruk tel. 501463270 email: b.siewruk@hipixel.pl

Studio fotograficzne na rondzie w Opolu

1.Dlaczego zajmuję się zarówno filmowaniem, jak i fotografią? 

Czy to wynika z przymusu czy ze świadomej postawy? Fala zmian, która dotknęła świat, nie ominęła HiPixel. Branża kreatywna zwolniła tempo, co skłoniło nas do refleksji nad sensem naszej pracy. Co jest naprawdę ważne? Czy to, co robimy, ma sens? Na ile mamy wpływ na swoją własną drogę? Czy to, co robimy, wynika z naszych pragnień, czy też jest efektem siły wyższej, przypadku czy wymuszonej strategii marketingowej? Gdzie chciałbym być za 10 lat? Czy nie lepiej skupić się wyłącznie na filmowaniu? Dlaczego nie skoncentrować się tylko na fotografii fashion? Czy nie byłoby lepiej specjalizować się i szukać tylko docelowych zleceń, które są lepiej płatne, jest ich więcej lub po prostu łatwiej je pozyskać? Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że łączenie tych usług to pójście na łatwiznę, bo przecież bierzesz zlecenia, które ci się po prostu trafiają. Mimo że nas jest dwójka, to wciąż jesteśmy w pewnym sensie jednoosobową orkiestrą. Czy ważniejszy jest marketing niż to, co chcemy powiedzieć?  

2. Różnorodność, płodozmian to rozwój i balans
Nie projektuje stron internetowych i nie muszę nikomu się kłaniać bo tak trzeba. Jeśli prowadzę wielokamerowe transmisje wideo to nadal film, jeżeli prowadzę szkolenia to dalej to fotografia. Pozory, obiegowe prawdy: że jak aparat to pełna klatka, że duży tablet to tylko dla rysownika, że autofocus w filmowaniu to dla amatorów itp itd. To zależy od wielu czynników. Podobnie jest z tezą że łączenie usług filmowania z fotografią jest rozdrabnianiem się. A ja myślę że jest przeciwnie, że to pozwala szlifować umiejętności kadrowania oświetlenie czy pracy z klientem aż do dojścia na jakim obrazku mu zależy. Po prostu oko to mięsień, który wytrenowany da z siebie więcej. 

3.  Droga nie prowadzi do celu to droga jest celem
Jak to się skończy nie wiem. Może w któryś momencie pozostanie tylko film, który cały czas przeważa ale czy tak będzie zobaczymy. Wyrażam swoją wolę. Nie zabieram ci prawa do poczucia że twoja, inna droga jest dobra. Dla ciebie najlepsza ok. Szanuje to. Jeśli ktoś ma uwagi, krytykuje ok. Informacje zwrotne są potrzebne, wręcz niezbędne. 

 4. Dziękujemy i do zobaczenia 

To ludzie tworzą chwile które pamięta się na długo. To ludzie tworzą filmy i fotografie. To ludzie tworzą miejsca takie jak studio HiPixel. Dziękuje wszystkim dla którym pracowaliśmy, z którymi współpracowaliśmy i tym którzy o nas pamiętają. Zapraszamy na sesje zdjęciowe, plany filmowe, szkolenia i transmisje.

Jak rodzi się film? Showreel HiPixel

Jak rodzi się film? Na początku jest ciemność, jak w stworzeniu świata... Nagle pojawia się światło... Zaczynamy tworzyć, to jak malowanie... Na początku mocne wejście, tak aby przykuć twoją uwagę. Następnie pojawia się bohater, który może być kimkolwiek zechcesz...wojowniczką, księdzem, lekarzem, małym chłopcem, produktem, miejscem… Nasz film ma cię poruszyć. To prawdziwa mieszanka emocji, takich jak: wściekłość, ból serca, radość, zachwyt, pasja, katharsis, piękno.. Nie zapominamy o detalach, to one opowiadają bardzo dużo o bohaterze i pokazują świat z zupełnie innej perspektywy. Tempo i rytm, to bicie serca w naszym filmie. Dlatego czasami przyspieszamy lub zwalniamy, abyś mógł się zatrzymać i zapatrzeć. Zwroty akcji to momenty, kiedy odkrywasz w filmie prawdę, nie tylko o bohaterze, ale może też o sobie samym. W końcu nasz film, to pięknie opowiedziana historia... HiPixel... tworzymy filmy dla Ciebie! “W końcu nasz film, to pięknie opowiedziana historia...

Relacja z Targów Film Video Foto 2019

Krótkie podsumowanie rozmów, które przeprowadziłem na branżowych targach w ramach Studia HiPixel. Wypowiadają się: Amadeusz Andrzejewski -filmowiec, youtuber, Jacek Woźniak - fotograf, Jakub Szczygieł - Prolite, dystrybutor m.in. Viltrox, Marcin Gracz -Roland East Europ, Bartek Woch - fotograf, Bogusław Spala - BS Multimedia

Jak filmować 11 przykazań początkującego filmowca

Żeby Twój film miał ręce i nogi, przedstawiam listę kluczowych spraw,  których nie możesz zignorować. Te 11 przykazań pozwoli ci uniknąć błędów, które popełniają początkujący. Popełniłem je również i ja.  Nazywam się Bogumił Siewruk i powiem ci jak tworzyć filmy, które da się oglądać.
1.WRAŻLIWOŚĆ
To właśnie ona pozwoli ci dać światu coś od siebie. To dzięki Twojej perspektywie ludzie dostrzegą to czego wcześniej nie widzieli. Dlatego pielęgnuj i pracuj nad wrażliwością. Mówię tu zarówno o wrażliwości estetycznej, którą możesz nabyć np. oglądając zdjęcia czy obrazy mistrzów (nauczysz się w ten sposób między innymi kadrowania). Przez wrażliwość rozumiem też wrażliwość emocjonalną, która pozwoli ci poczuć emocje i pomoże przekazać je dalej. Bądź czujny, niech "wrażliwość" nie przesłoni ci dystansu do siebie i swoich wartości.
2. IDEA
Twój film powinien być o czymś. Twoim tematem może być wszystko ale to nie znaczy że masz opowiadać o wszystkim.  Opowiedz swoją historię, pokaż swoje dzieci, zaprezentuj swoje wartości. Nie filmuj przypadkowych spraw. Niech to będzie jasne, osobiste przesłanie. Daj coś ludziom.
3. SCENARIUSZ
Przemyśl sprawę. Spisz swoją historię,  nie możesz tak po prostu wziąć kamery. Najpierw niech zacznie działać Twoja wyobraźnia. Spisz to co chcesz pokazać ludziom. Pozwoli ci to przemyśleć swoje pomysły jeszcze raz, pozwoli ci to przygotować się do nagrania. Podsumowując,  pomoże ci to w stworzeniu wartościowej rzeczy.
 4. PODEJDŹ DO ŚWIATŁA
Światło to podstawa podstaw. Nie będę pisał o zaawansowanych ustawieniach. Prawidłowa ekspozycja, naucz się jej. Wydaje się to banalne ale zobacz filmy początkujących. Często na tych filmach nie widać tego, czego ci ludzie chcą pokazać.  Można powiedzieć że w ferworze filmowania  zapomnieli zapalić światło. W Twoich produkcjach dla potrzeb internetu, intuicyjne wiesz co trzeba robić. Jeżeli coś jest "wyżarte" lub tylko w ciemnych odcieniach,  to znak że nie wygląda to dobrze. Zapanuj nad światłem, pierwsze co możesz zrobić to po prostu podejść do światła, najbezpieczniej będzie jeśli będzie z boku kamery.
 5. STABILNE UJĘCIA
Nie machaj kamerą i nie zoomuj. Ujęcia, które się dobrze ogląda, to takie, które są stabilne. Dlatego unikamy machania kamerą niczym strażak sikawką. Jeżeli chcesz mieć ujęcie z ruchomej kamery to wiedz że ruch tej kamery powinien być powolny, płynny i miękki. Zacznij od prostych, stabilnych  ujęć.
 6. RÓŻNORODNE UJĘCIA
 Nie filmuj cały czas z jednego miejsca i w jednej i tej samej "szerokości" (planie filmowym).  Na początku filmu dobrze jest pokazać  temat w szerokim ujęciu ale później, pokazuj dużo zbliżeń. Pokaż twarze, rysujące się na nich emocje ale też tarcze zegarka z biegnącym sekundnikiem. Te ujęcia zaciekawią  widza i będą prowadzić jego strumień świadomości. Przypomina to nasz wewnętrzny sposób postrzeganie świata. Poprzez mix zbliżeń z szerokimi ujęciami jesteś w stanie wręcz hipnotyzować.
7. MINIMALNA DŁUGOŚĆ UJĘCIA TO 20 SEKUND
Nie filmuje za krótko, minimum to 20 sekundowe ujęcie. Film to nie fotografia, potrzebujesz tych 20 sekund żeby wykroić z nich te 5- 10 sekundowe ujęcie, które będzie wystarczająco dobre.
 8. PAMIĘTAJ O AUDIO
ścieżka audio w filmie to trzy osobne sprawy
 a - dialogi, nie nagrywaj złego dźwięku, spraw by słowa wypowiadane przez ludzi były wyraźne,   szumy, hałasy, sprzężenia te rzeczy są absolutnie nie do przyjęcia,
 b - efekty dźwiękowe (synchroniczne) to te które podbiją to co dzieje się w obrazie, odgłosy kroków, bicie serca itp.
c - muzyka która tworzy nastrój, emocje i tempo, muzyka potrafi zdziałać najwięcej w audio.
 9. POZNAJ SWÓJ SPRZĘT
Korzystaj z trybu manualnego,  ręcznego ustawiania ostrości, ekspozycji i balansu bieli. To nie jest takie trudne albo przynajmniej nie tak trudne jak stworzenie czegoś wartościowego.
10. KOLOR TO TWÓJ PRZYJACIEL
Na początku twojej drogi filmowej  zapanowanie nad kolorem jest kosmicznie trudne.
W dwóch miejscach możesz nad nim zapanować, na planie filmu i gdy montujesz film.
Sam zdecyduj co będzie dla ciebie łatwiejsze. Ubranie twoich bohaterów w odpowiednie ubrania, pomalowanie tła i skomplikowane oświetlenie, mh. Praca w programach do koloryzacji, wycinanie bohaterów, wprowadzanie dominaty kolorystycznej ? Nie szalej :) Na początku zadbaj o prawidłowy balans bieli, żeby skóra byłą skórą. A z czasem zaprzyjaźnij się z kolorem.
11. MONTUJ
 Ucz się na błędach. Filmuj a później montuj to co sfilmowałeś. Wtedy na własnej skórze przekonasz się czy rzeczy które sfilmowałeś są naprawdę tak dobre jak myślisz. Czy nie trzeba było tego jednak sfilmować inaczej. Jest szansa że będziesz się uczył na swoich błędach.
Montaż jest jak układ trawienny, składa się z trzech etapów:
- najpierw surowe rzeczy przebieramy i żujemy
- w żołądku jest właściwy montaż,  tu ostatecznie tniemy i łączymy ze sobą materiały, sposoby cięcia jak zresztą cały język filmu zmieniają się w czasie, to co jeszcze nie dawno było błędem staje się standardem, bo ludzie przyzwyczają się do nowej formy, ich wrażliwość się zmienia i zaczyna im smakować to co była niedawno gorzkie
 - na końcu eksportujemy finalny efekt, komputer jak jelita przeliczają  naszą zmontowaną zawartość i wypuszczają na zewnątrz, tu metafora z układem trawiennym przestaje być użyteczna. Tu trzeba dać coś ludziom.

Jak występować przed kamerą? cz.2

Sztuka mówienia, konstruowanie wypowiedzi oraz współpraca z kamerzystą.

Sprawdź również część pierwszą, w której znajdziesz informacje na jakim tle występować, jak się ubrać, jak zachowywać oraz okiełznać tremę czyli  jak występować przed kamerą.

Sztuka mówienia

Na co dzień mówimy niedbale, niewyraźnie, zbyt cicho, za szybko lub za wolno. Czasami nawet krzyczymy. Jeśli chcesz występować przed kamerą, zadbaj o to, aby bez podnoszenia głosu być słyszanym i rozumianym. Trzeba więc zadbać o dwa obszary. Dykcję - czyli poprawne wymawianie wyrazów oraz impostację, czyli prawidłowe ustawienie aparatu głosowego. W tych dwóch sprawach pomogą nam następujące ćwiczenia.

ROZGRZEWKA CIAŁA: skłony, rozciąganie, kręcenie ramionami, nogami.

DYKCJA: rozciąganie i masowanie twarzy, rozciąganie ust: mina smutna i wesoła, szerokie „I”, wąskie „U”, rozpychanie językiem policzków od środka, kląskanie, wystawianie języka, gryzienie języka, ustawianie języka w rurkę, parskanie. Wymawianie w różnym tempie, doniośle i chicho samogłosek: A E I O U Y.

ROZLUŹNIENIE CIAŁA: luźny skłon do ziemi, głowa i ramiona rozluźnione.

ODDECH: S S S S S S S S S – staccato na rytm znanej melodii, RRRRRRRRRR – od niskiego do wysokiego,oddech pieska (szybki), ziewanie.

EMISJA GŁOSU: mruczenie jak kot, murmurando z zamkniętymi ustami (otwieramy je, w momencie, gdy zaswędzi nas nos), wymawianie samogłosek: staccato i legato.

Dobrą metodą jest też wzięcie np. kolegi na plecy, chodzenie z nim w kółko i śpiewanie „Siała baba mak” do rytmu naszych kroków. Gwarantuję 100% rozgrzewki ciała i głosu!

MIKROFON: należy uważać na zgłoski zwarto-wybuchowe P B D T, powinno się trzymać mikrofon około 5 cm od ust (najlepiej na wysokości brody), mikrofon „czuje” każdy nasz ruch, uważaj więc w jaki sposób go trzymasz.

POMAGA (w sytuacjach utraty głosu): ciepła woda, łyżka oleju. PRZESZKADZA: kawa, herbata, wino (oczywiście spożyj przed).

Wypowiadając się unikaj takich odgłosów jak „EEE” lub „YYYY” (zwłaszcza, kiedy zastanawiasz się nad wypowiedzią). Zamiast tego zastosuj ciszę, czyli króciutką pauzę. Tempo mówienia nie powinno być jednostajne, czasem przyspiesz, czasem zwolnij, wkładaj w wypowiadane słowa emocje. Śmiało akcentuj, dzięki pauzom, akcentom, zróżnicowanemu tempu oraz emocjom zbudujesz odpowiednią dramaturgię przekazu.

Konstrukcja wypowiedzi

Musisz mieć tytuł. Już sam tytuł powinien być sygnałem dla odbiorcy, jakie jest twoje stanowisko. Dobrze jeśli odpowiada na jedno z pytań: kto?, co?, gdzie?, kiedy?, za pomocą czego?, w jaki sposób?, dlaczego?. Na przykład: „O wpływie węglowodanów na tremą” Oczywiście nie wypowiadaj tezy, której nie potrafisz dobrze uzasadnić. Spraw, by twoja wypowiedź przyciągnęła uwagę: skorzystaj z jakiejś złotej myśli czy cytatu . Odbiorców zaintrygujesz również wtedy, gdy posłużysz się paradoksem, podasz jakąś zaskakującą informację, wskażesz na bulwersujący fakt. Pamiętaj jednak, że treść wstępu musi mieć związek z tematem wystąpienia i powinna służyć wyznaczonemu przez ciebie celowi. Zastanów się, jakie elementy są kluczowe i które w pierwszej kolejności powinny paść. Nie rozgaduj się. Przygotuj odpowiednie argumenty, które wzmocnią twoją wypowiedź. Wiele naszych sukcesów życiowych zależy od umiejętności przekonywania rozmówców. Z badań wynika, że częściej osiągamy cel, gdyuzasadniamy swoje stanowisko , niż wtedy, gdy ograniczamy się w swojej wypowiedzi do czystej informacji. Podawaj krótko teorie i od razu dobry,krótki przykład. Wnioski wyciągane przez nadawcę, czyli konkluzje, muszą wynikać z przesłanek, a więc bezspornych twierdzeń, których podstawą są fakty. Nie bój się, stosuj zasadę „TRZY RAZY” czyli zapowiedz co masz do powiedzenia, powiedz to a później przypomnij to co powiedziałeś. Dobrym pomysłem jest zrobienie sobie listy spraw do omówienia, możesz mieć taka listę w formie pojedynczych karteczek. Oczywiście każda wypowiedź powinna mieć swój początek, rozwinięcie i zakończenie. Nie możesz urwać nagle tematu. Jeśli wiesz co chcesz powiedzieć, to powiedz to.

Współpraca z kamerzystą

Kamerzysta zawsze chętnie pomoże. To jemu, równie mocno jak tobie, zależy na tym abyś wypadł jak najlepiej. Dlatego warto z nim współpracować, nawet jeśli ma uciążliwie dziwne prośby. Zwykle wie co robi i skutkuje to bardziej profesjonalnym nagraniem. Jeśli jednak prośba kamerzysty jest dla ciebie zbyt uciążliwa powiedz mu o tym. Pytaj ale tu uwaga, gdy pytasz tuż przed występem a operator szykuje sprzęt, może ci nawet odburknąć, na pewno jednak nie ugryzie. Natomiast gdy jest stosowna chwila pytaj bez skrępowania. Naj
częściej jedna kamera pokazuje plan ogólny, gdzie widać występującą osobę ze względnie dużej odległości razem z ekranem i prezentacją, druga – półzbliżenie (od pasa) lub zbliżenie (popiersie). Takie zróżnicowanie planów pozwala urozmaicić nagranie i bardzo ułatwia montaż. Dowiedzmy się więc która kamera odpowiada za jaki plan, abyśmy podczas wystąpienia mogli utrzymywać kontakt wzrokowy nie tylko z uczestnikami na sali, ale również z widzami. Ważne aby dobrze odnaleźć się w otoczeniu kamer, a nie traktować ich jako ostateczną ostateczność. Dobry operator poinformuje nas o wszystkich problemach. Jeśli nie będzie cię np. słychać czy staniesz na wyjątkowo niekorzystnym tle. Powie wtedy STOP.

Na zakończenie
Ruchomy obraz w połączeniu ze ścieżką audio jest najbliższy osobistemu doświadczania świata, dlatego jest skuteczniejszy od słowa pisanego, fotografii czy samych nagrań audio. Nie jest jednak tak efektywny jak rozmowa, twarzą w twarz. Nie otrzymujesz od razu informacji zwrotnych. Uśmiechasz się do kamery ale czy po tej drugiej stronie odbiorca odwzajemnia twój uśmiech, nie wiesz. W dobie internetu masz namiastki interakcji, masz komentarze i lajki. Jest to już komunikacja dwustronna, nie możesz jednak zapomnieć że ta komunikacja jest bardzo powierzchowna. Co zatem zrobić aby możliwie dogłębnie przekazywać swoje myśli poprzez filmy ? Efektywnego przekazywania myśli nie da się wywołać w sposób mechaniczny. Na to jak jesteś postrzegany, jak bardzo jesteś rozumiany  wpływ ma bardzo wiele czynników. W tym osobowości i doświadczenie osób które cię oglądają. Nie wystarczy przestudiować parę książek czy uczestniczyć w wielu medialnych szkoleniach. Wszytko to pomoże i podstawy są w poprzednich akapitach ale nie gwarantuje to sukcesu. Gwarantem sukcesu podobnie jak w innych dziedzinach jest ciężka praca, konsekwentne długotrwałe działanie. A zatem jak można się nauczyć występowania przed kamerą ? Wykorzystaj to co się tu dowiedziałeś i po prostu wytrwale się po wielokroć nagrywaj się, upubliczniaj te wystąpienia a potem monitoruj reakcje.

Chcesz pogłębić wiedzę, przyjdź na szkolenie z wystapień medialnych

Jak występować przed kamerą? cz.1

Poradnik jak dobrze wypaść przed kamerą składa się z dwóch części.
W pierwszej poznajemy zagadnienia : Tło, Wygląd, Zachowanie i Psychika.

                                             
Tło

Nie w każdym miejscu i nie na każdym tle kamera pokaże nas w atrakcyjny sposób. Zwróć  uwagę na jakim tle jesteś filmowany. Dobrym pomysłem jest neutralne jednolite tło, przeciwieństwem jest tło pełne przedmiotów czyli scenografia. Bezwzględnie  złym pomysłem jest sytuacja w której wyrasta ci z głowy  gaśnica itp. Im więcej przedmiotów dookoła  tym bardziej odciągają uwagę od tego co masz do powiedzenia. Z drugiej jednak strony,  niektóre przedmioty  mogą uwiarygodnić twoją wypowiedź i stworzyć pożądany  klimat, np. regał z książkami, wnętrze nowoczesnej kuchni czy aleja drzew. W przypadku agresywnego tła warto wykorzystać płytką głębię ostrości  i ustawić ostrość na mówce a tło zostawić lekko rozmyte. Jedno jest pewne uważaj na otoczenie, i to w bardzo szerokim tego słowa znaczeniu. Może się zdarzyć że celowo lub przez przypadek zostaniesz ustawiony  na tle wywołującym złe skojarzenia a na pierwszy rzut oka aż  tak źle to nie wyglądało. Niekorzystny może być np. zaniedbany budynek, nie musi to być od razu ruina wystarczy że ma odrapane ściany i stylistkę rodem z PRL-u. Inne negatywne przykłady to  garderoby z wieszakami, kontakty elektryczne, skrzynki rozdzielcze, niepożądane loga, itd.

Wygląd 

Pamiętajmy, że widzowie będą cię oceniali najpierw po wyglądzie. Schludny elegancki ubiór zwykle jest na miejscu, jeżeli jednak występujesz w roli eksperta wędkarskiego, możesz śmiało  założyć gumowce i zieloną kamizelkę. Po prostu ubieraj się stosownie do sytuacji, miejsca oraz swojej roli. Wybierz sprawdzony zestaw, w którym czujesz się komfortowo. Mężczyźni powinni upewnić się, czy nogawki od spodni są wystarczająco długie i czy mają skarpetki w neutralnym, najlepiej ciemnym odcieniu. Kobiety natomiast powinny zrezygnować ze strojów zbyt skąpych, przykrótkich spódniczek i sukienek bez ramion. Unikaj zbyt wyrazistych kontrastujących ze sobą wzorów i nadmiaru kolorów. Zakazane są wszelkie drobne kratki, gdyż w obiektywie kamery może nastąpić efekt „ drżenia tych wzorów” Ubieraj się wygodnie, tak aby nie czuć się skrępowanym swoim ubiorem. Przygotowując garderobę z myślą o prezentacji przed kamerą ostrożnie odnieś się do czerni, bieli i czerwieni. Pamiętaj, że tzw. telewizyjnymi kolorami są wszelkie odcienie niebieskiego (jasny błękit, błękit marynarski, granat) oraz wszelkie barwy pastelowe. Lepiej nie zakładaj nowo zakupionych ubrań. Upewnijmy się, że nie masz na sobie przedmiotów, które mogłyby zakłócać pracę mikrofonu (np. luźno zwisającego długiego łańcuszka na szyi). Unikaj również wszystkiego, co nadmiernie odwraca uwagę np. połyskujących przedmiotów lub długich brzęczących kolczyków. Jeżeli chcesz zamanifestować swoją indywidualność możesz to zrobić dyskretnymi dodatkami ale uważaj. Zbyt fikuśny szalik czy czapka nie przysporzą ci aplauzu.  Zadbaj o to żeby twoje oczy nie kryły się za grubymi oprawkami okularów czy pod za dużym rondem kapelusza. To oczy są linią komunikacji, niech będą dobrze widoczne. Nie muszę już pisać że ciemne okulary są nie do przyjęcia. Oczywiście dobrze jest skorzystać z usług wizażystki. Rzeczą nieodzowną jest tu puder kryjący niedoskonałości cery, fluid oraz bibułki matujące – tyczy się to zarówno pań jak i panów. Dobrze przespana noc przed występem pozwoli uniknąć podkrążonych oczu. Fryzura i zarost potrafią również być kłopotliwe. Ideałem jest sytuacja, jesteśmy po wizycie u fryzjera. Zwykle lepszą są spięte niż rozpuszczone włosy gdyż nie ma ryzyka że co chwila będą uderzać w mikrofon.

Zachowanie

Zwróć uwagę na swoje zachowanie (gesty, postawa ciała, ruch). Podczas rozmowy nie poruszaj się niepotrzebnie, nie kołysz na boki, nie dotykaj rękami twarzy. Ćwicz wystąpienia stojąc na obszarze nie większym niż 50 cm na 50 cm i nie wychodząc z tego obszaru. Stosuj spokojne oraz otwarte ruchy dłoni i ramion. Możesz czasem wychylić się w prawo lub lewo albo zrobić maksymalnie pół kroku do przodu lub tyłu (i to też raczej nie). Zachowaj wyprostowaną pozycję oraz kontroluj gestykulację, by pozostała ona na umiarkowanym poziomie. Zwykle patrz na rozmówcę  lub do kamery. W przypadku telewizji bardzo rzadko patrzy się bezpośrednio do kamery w przypadku filmów dla potrzeb internetu jest odwrotnie. Ale i tak nie pokazuj palcem na kamerę czy nie zaglądaj do obiektywu jak przez dziurkę od klucza. Pamiętaj o sympatycznym wyrazie twarzy (często się uśmiechaj). Tak, możesz spytać która kamera jest „główna” i   do której kamery możemy mówić. Nie zwracaj uwagi na to, co dzieje się poza kamerą (często występujemy w miejscach gdzie jest wiele osób i istnieje mnóstwo czynników rozpraszających). Kamera demaskuje zbyt ekspresywną mimikę i gestykulację oraz problemy z utrzymaniem kontaktu wzrokowego z rozmówcą.  Zwróć uwagę, że nagrania demaskują wszelkie negatywne werbalne nawyki (np. przerywniki, chrząknięcia), które mogą być nieprzyjemne w odbiorze. Unikaj na wizji picia, jedzenia i innych gestów których sam nie chciałbyś oglądać u innych.

Psychika

Przed każdym wystąpieniem przed kamerą przygotuj się starannie zarówno merytorycznie, jak i emocjonalnie. Nie ma nic gorszego niż myślenie że słabo wypadnę tuż przed wejściem przed kamerę. Kamera zjada mózg. Po pierwsze nie panikuj, nic złego ci się nie stanie. Uspokój myśli, uśmiechnij się. Nie wkręcaj się w smutek, nie wkręcaj się w lęk, nie mów że to nie twój dzień itd. Stres ściska ci żołądek to normalne, tak naprawdę to pozytywna adrenalina. Ona pomoże Ci dać z siebie wszystko. Trema polega na obawie przed krytyką, co działa na nas paraliżująco. Dlatego należy odzyskać utracone poczucie pewności siebie. Najpierw autosugestia, tak jestem przygotowany.  Należy wyrabiać u siebie właściwą postawę – uniezależnić się od ocen otoczenia i polegać na własnej ocenie swoich wiadomości i umiejętności. Ważne jest wypracowanie równowagi wewnętrznej pomiędzy emocjonalnym podnieceniem, a trzeźwym osądem i spojrzeniem na siebie. Staraj się maksymalnie skupić na zadaniu, jakie stoi przed tobą, odsuwaj na dalszy plan myśl o sukcesie czy niepowodzeniu. Możesz kontrolować i kierować dwoma obszarami – napięciem mięśniowym i oddechem. Możesz np. zrobić parę przysiadów i serie głębokich oddechów. Istnieje wiele technik relaksacyjnych, które z reguły prowadzą do tzw. głębokiego odprężenia. Techniki te aplikowane we właściwych proporcjach, pozwalają zredukować napięcia mięśniowe. Każdy z nas wypracowuje sobie swoje sposoby. Ja polecam modlitwę Franka Herberta z powieści Diuna:

Nie wolno się bać, strach zabija duszę. Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie. Stawię mu czoło. Niech przejdzie po mnie i przeze mnie. A kiedy przejdzie, odwrócę oko swej jaźni na jego drogę. Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic. Jestem tylko ja.

Już wkrótce część druga w której poznasz tajemnice:
Konstrukcji wypowiedzi,
Sztuki mówienia,
Współpracy z kamerzystą.